STOPafvalwaterTWENTE © 2023
info@STOPafvalwaterTWENTE.nl
Panta rhei
Daarom maan ik nog eens aan,
maakt u zich niet ongerust
over benzeenwater onder uw akkers.
Ons ondergronds buizenstelsel is
in woorden en cement gegoten,
bekommer u niet om binnenkamers,
leg onbezwaard uw hoofd te rusten in de nacht.
Maar op de grens van waken en slapen,
welt kwelwater langzaam op uit de bodem,
een kwikzilverig bewegen naar alle bomen in het veld.
In droomslaap gaat een haas met lepeloren
in spronggalop langs kreupelhout,
veilige schuilplaats van het vliegend hert.
Een reekalf -
opent zijn bruin fluwelen ogen.
We drinken uit dezelfde bron.
Er is een weerschijnvlinder waargenomen,
voorts een bacterie zonder naam,
die onderhuids aan ijzer vreet.
Nachtmerries onthoud je.
Stevine Groenen
”Nog dagelijks gaan 3 miljoen liter giftig afvalwater onze Twentse bodem in.
Politiek, grijp eindelijk in en stop de NAM!”
Stop het dumpen van afvalwater en teken de petitie!
Belangrijk: nadat u de petitie getekend heeft krijgt u een e-
Problemen met het bevestigen?
Klik hier voor een korte uitleg!
Ingezonden -
Drab
Via pompen en buizen naar de poriën
Miljoenen liters chemische fecaliën
Onder Het Everlo en een Twents landschap
Worden oude lagen gevuld met drab
Doodstil, een ondergrond schreeuwt niet
Het is een versmeren van diepliggend gebied
Onder Huis Singraven en een Twents landschap
Worden oude lagen gevuld met drab
Het gaat om geologisch, je ruikt geen geuren
Geen stromend geluid, je ziet geen kleuren
Onder de Hunenborg en een Twents landschap
Worden oude lagen gevuld met drab
Deze streek rust op een stevig fundament
Nog steeds een redelijk ongerept monument
Dat wordt nu voor altijd aangetast, bevuild
Zorgplicht en duurzaamheid zijn ingeruild
Ook miljoenen jaren oude waarde is weerloos
NAM wees een mam en niet gewetenloos
Dick Schlüter
Stadsdichter Enschede
Ochtend
Het is een heldere ochtend als ik de ramen open, me door
de zon aan laat raken, knijp zacht mijn ogen samen.
Later speur ik naar blauwe bessen, in het veld de
kudde schapen. Ik zie ze niet.
In het zand verdwaalde sporen, iets magisch ging
verloren. Ik ben te laat gekomen, stil gebleven.
Stil zeg ik je.
Knikte naar de blije mensen met sterren in hun ogen.
Ze wezen plekken aan en zeiden dat het zo moest zijn.
Is dit het wat ons bindt, dit schelle licht, bijna wit,
als een wenkende hemel. Maar deze hemel is
niet de waarheid.
De waarheid is het pad tussen de bomen, de coulissen
in dit Twentse land en alles wat hier stroomt en leeft.
Ik wil lentes zaaien, zomers voor de kinderen van morgen.
Komt alles wat je zaait op een dag ooit bij je terug?
Monique Wilmer -
Grote deepe geat’
in oale greune Tweantse groond
vult vrömde bokstukken
gevulde zoaltköste
en boorwater van wiedten
boert vrog of laat op
deep gat in de groond
wa’j nich zeet dat is d’r nich
zol dat echt zo wean
oonder miene kloomp
veul ik dat het nich goad is
könt wie noe nog terug
Gerrit Rensink